Σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με feijoada όπως της Βραζιλίας εθνικό πιάτο, Moqueca de Peixe είναι ένα πλούσιο, κρεμώδη κακαβιά πιο στενά συνδεδεμένη με το βόρειο παράκτιο κράτος της Bahia. Ομόλογό της Βραζιλίας να μπουγιαμπέσα ή ψαρόσουπα συνδυάζει τα κρεμμύδια, το σκόρδο και κόλιαντρο με ντομάτα και γάλα καρύδας, μαζί με ό, τι ψάρια είναι διαθέσιμα. Συνήθως, λυθρίνι ή βήματα γάδου στην παραβίαση, με γαρίδες παρέχονται, εφόσον υπάρχουν. Moqueca συνήθως σερβίρεται σε μια σκεπαστή πήλινο δοχείο για να σφραγίσει τα αρώματα, στρογγυλοποιείται με χυμό λεμονιού και πάπρικας ως τελικό άνθηση. Σε Espirito Santo κατάσταση, σπόροι annatto προσθέσετε ένα έντονο κόκκινο χρώμα για Moqueca Capixaba, ενώ η έκδοση Bahia προσθέτει φοινικέλαιο για τη γεύση. Casquinha de Siri περιλαμβάνει σχεδόν πανομοιότυπα συστατικά, αλλά αυτή τη φορά γλυκού ή αλμυρού νερού μπλε καβούρι υποκατάστατα για τα ψάρια. Το μίγμα καβούρι και αρωματικά είναι γεμάτο γάλα καρύδας και ψητά στο κέλυφος καβούρι.
Η
Αλάτι Cod

Λόγω της ιστορικής σύνδεσης με την Πορτογαλία, τη Βραζιλία δίνει μεγάλη έμφαση για μπακαλιάρο, ή bacalhau, ιδιαίτερα για εορταστικά εδέσματα γύρω από τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Όπως και στην Πορτογαλία, ισοπέδωσε το αλάτι στοίβες γάδου κοσμούν το εξωτερικό της Βραζιλίας πολλά παντοπωλεία, ενώ κέικ μπακαλιάρο, bolinhas de bacalhau, συνήθως σερβίρονται στα μπαρ ως ορεκτικό. Heartier πιάτα περιλαμβάνουν bacalhau com καθαρά de Grao, η οποία ζεύγη αλμύρα του ψαριού με πουρέ ρεβιθιού, και bacalhau ένα Gomes de sa, ένα πολυτελές πιάτο γάδου, αυγά και ελιές μεταξύ των στρωμάτων της πατάτας. Αν bacalhau παραδοσιακά ξεκίνησε ως μια προσιτή συνεχείς, συχνά σερβίρεται με ταπεινή πουρέ πατάτας με ένα απλό gratin τυρί, η αυξανόμενη σπανιότητα γάδου έχει αυξημένα τα ψάρια σε ένα γκουρμέ βάση, που σερβίρεται σε μοντέρνα εστιατόρια γύρω από το Ρίο και το Σάο Πάολο.


γλυκού νερού Catch

Χάρη στον Αμαζόνιο, τη Βραζιλία μπορεί να αντλήσει από ψάρια του γλυκού νερού απόθεμα τόσο διαφορετικές όσο και αλμυρού νερού αλιευμάτων του Ατλαντικού Ωκεανού. Ωστόσο, όπως σημειώνει Frommer του, η πληθώρα των αυτόχθονων γλωσσών που σημαίνει ότι το ίδιο ψάρι μπορεί να έχει πολλά διαφορετικά ονόματα σε όλο το μήκος της πανίσχυρη ποταμού. Tambaqui, επίσης γνωστή ως pacu, είναι ένα από τα πιο εξαιρετικών ειδών. Ένα μεγάλο, τα λιπαρά ψάρια που τρέφεται με φρούτα πέφτουν στο νερό, τα Tambaqui αποδόσεις ανθεκτικό μικρή πλευρά που μπορεί να μαριναρισμένο με λεμόνι, το θυμάρι και το σκόρδο για ψήσιμο στη σχάρα. Λόγω της ικανότητάς της να επιβιώσει σε χαμηλά επίπεδα οξυγόνου, η Tambaqui όλο και εκτρέφονται ως ιχθυοτροφείο. Είδη του Αμαζονίου, όπως pirarucu, surubim και Dourado απαιτούν λίγη προετοιμασία, και είναι συχνά τυλιγμένο σε φύλλα μπανάνας και ψητά στα κάρβουνα. Ένα από τα ορεκτικά υπογραφή της περιοχής είναι πιράνχα σούπα, βαρύ με καυτερή πιπεριά και συμπυκνωμένη με αλεύρι μανιόκας.
Η
Ψάρια Πολιτισμού

Θα μπορούσε να είναι ένα απειλούμενο είδος ψαριού στη Νότια Φλόριντα , αλλά robalo, επίσης γνωστή ως σφύραινες, διαθέτει ευρέως στη βραζιλιάνικη κουζίνα. Φως στη γεύση, αλλά με ένα πυκνό, ισχυρή υφή, robalo μπορεί απλά να μαριναρισμένα σε ελαιόλαδο και πασπαλισμένα με θυμάρι, έτοιμο για ψήσιμο στα κάρβουνα. Στο δρόμο ή γύρω από την ακτή, το θέαμα των σουβλάκια ψάρι στη σχάρα πάνω από αυτοσχέδιες βάσεις είναι κοινή. Τα σουβλάκια γίνονται συνήθως με ανθεκτικό φιλέτα, όπως ο τόνος ή γάδου μαριναρισμένο σε χυμό πορτοκαλιού. Σουβλάκια γαρίδες, μαριναρισμένο σε γάλα καρύδας και σφηνωμένη ανάμεσα κρεμμύδι και το ζεστό και πιπεριές, είναι επίσης ένα διεθνές λιχουδιά που λαμβάνουν οι Βραζιλιάνοι για δεδομένος. Μερικά πιάτα με ψάρι Βραζιλίας είναι περισσότερο από μια επίκτητη προτίμηση. Στην 3η σεζόν της τηλεοπτικής σειράς μέρη άγνωστα, παγκοσμίου φήμης σεφ και συγγραφέας Anthony Bourdain χαρακτήρισε blowfish, μια βραζιλιάνικη πιάτο παρόμοια με το ιαπωνικό Fugu, η οποία πρέπει να παρασκευάζονται με έναν ειδικά εκπαιδευμένο σεφ επειδή περιέχει δυνητικά θανατηφόρες τοξίνες.